Het is een tijdje stil geweest van mijn kant. Het was voor ons namelijk een roerige laatste maand van 2019. Nu ben ik al geen held met Social Media. En volgens mij ben ik ook niet zo actief als ik volgens de "zakelijke regeltjes" zou moeten zijn. Maar vanaf december heb ik wel alles even totaal stil gezet. Niet alleen fotografie maar ook "Social Media", "WhatsApp" en mijn email. Naast mijn gezin, familie en goede vrienden waren mijn grootste vrienden "Disney +" en "Netflix". En ik kan je vertellen dat het heel prettig is om even de stekker eruit te trekken. ;) Nou ja, het was ook wel noodzakelijk eigenlijk want ik kon vrij weinig.
Ik zal in het kort (voor zover dat bij mij mogelijk is ;) ) uitleggen wat er aan de hand was/is.
Begin december ben ik niet lekker geworden. En had ik hevige pijn op mijn borst. Eigenwijs als ik ben zijn we eerst naar de huisarts gegaan en vanuit daar lag ik ineens in een ambulance richting het ziekenhuis. De pijn was niet te harden en werd alleen maar erger. Zo'n pijn heb ik nog nooit gehad. En ik kan je vertellen dat ik liever een kind krijg dan ooit nog zo'n pijn te ervaren! Tijdens een CT-scan werd er een cholesterolsteen ontdekt die klem zat vlak onder mijn borstbeen. Omdat het een behoorlijke grote was van 3cm doorsnede moest ik meteen geopereerd worden. En daar begonnen meteen de problemen. Omdat ik pas een half jaar geleden geopereerd ben aan m’n hart kon dit complicaties geven bij waar je niet blij van wordt. Mede door de medicatie die ik voor mijn hart gebruik. De chirurg durfde het dus niet aan. Nu ben ik absoluut geen pieper maar omdat de pijn echt ondraaglijk was hebben ze mij platgespoten met morfine.
Ondertussen zijn de chirurg en de cardioloog letterlijk met elkaar in onderhandeling gegaan om te kijken hoe of wat zodat ik toch geopereerd kon worden. Het wordt een nog langer verhaal als ik ga vertellen wat daar allemaal bij kwam kijken dus dat sla ik maar een over. Maar uiteindelijk ben ik geopereerd. En toen kwam het herstel... Tja, ook dat had ik toch weer even onderschat..
Je kunt je misschien voorstellen dat mijn hoofd, vooral tijdens de decembermaand ergens anders was dan bij de feestdagen, onze verjaardagen en Social Media.
Inmiddels zijn we een aantal weken verder en hoewel ik nog herstellende ben, voel ik mij elke dag een stukje beter. 2019 gaat voor mij de boeken in als een jaar die ik niet snel vergeet. Met 3 heftige operaties ben ik er ook wel zó klaar mee..
Achteraf ben ik er ook wel dankbaar voor. Want door 2019 ben ik nog meer gaan beseffen wat voor mij ècht belangrijk is! En dat ‘nee’ zeggen helemaal niet zo moeilijk is als ik dacht. En dat de dingen waar ik van dacht dat ze er toe deden en belangrijk voor mij waren eigenlijk helemaal niet zo belangrijk bleken te zijn! Maar waar ik vooral dankbaar voor ben is dat ik elke dag nog ‘hallo’ kan zeggen tegen 2020. Dat ik elke ochtend wakker word, Dat ik een trap op kan lopen zonder kortademig te zijn, dat ik mijn hart voel kloppen, mijn adem voel stromen. Dat ik zo vreselijk veel kan genieten van de knuffels van mijn kinderen en hun mooie gezichten als ik naar ze kijk. Dat ik dankbaar ben voor mijn allerliefste, En dat ik helemaal weg kan zwijmelen als ik kijk naar het zachte licht van de zon. Maar wat nog mooier is, is dat ik nu zonder schuldgevoel van wat ik ‘moet’ gewoon kan genieten van lekker op de bank liggen met een mooi boek of een avond (of week lang) Netflixen.
Samengevat ben ik zo enorm dankbaar dat ik nog kan- en vooral mag genieten van de kleine dingen die mijn leven zo groot maken... En zo ga ik 2020 in.
Ondertussen ben ik door alle operaties gepromoveerd tot Willie 4.0. Maar dankzij de flinke upgrades moet ik er voorlopig weer even tegen kunnen.
Uit het diepste van mijn hart wens ik jullie allemaal een oprecht liefdevol, dankbaar maar vooral ontzettend gezond 2020 toe!
Voor mij wordt het een jaar met meer "Social" en minder "Media." Ik ga minder en vooral anders werken. Uiteraard blijf ik fotograferen en trainingen geven. Maar het gaat wel anders! En met anders bedoel ik ook vooral kleiner en specifieker. Dit betekent dat een aantal workshops plaats moeten maken voor nieuwe ideeën. Hoe of wat? De tijd zal het mij zelf wel leren in welke vorm ik het ga gieten. Dat kan een week duren of een paar maanden. We zien het vanzelf wel...
Mijn focus draai ik dit jaar naar binnen. En ik ga oprecht nog meer alleen doen waar voor mij de uitdaging ligt en waar ik positieve energie van krijg. En dat begint bij mijn gezin. Want dat is uiteindelijk waar alles om draait.
‘Geluk is houden wat je hebt!’
Een reactie posten