De overgang van de seizoenen

Elk seizoen heeft zijn charme. Maar wat ik het mooist aan de seizoenen vind is het begin ervan. En in het bijzonder de overvang van winter naar lente en van zomer naar herfst!
Hoe ouder ik word, hoe meer bijzonder ik deze laatste overgang vind. Misschien heeft dat te maken met het feit dat ik zelf ouder word en mijzelf meer ga herkennen in de herfst dan in de lente. 

Begin oktober maken de groene bladeren langzaam plaats voor het gouden en rode blad. Aan de ene kant staat het groene blad nog volop in bloei. Het teelt nog wierig en springt nog willekeurig alle kanten op. Aan de andere kant zie je sommige groene bladeren langzaam aan in geel, goud of rood veranderen. De bladnerven zijn hier ook meer zichtbaar dan in het groene blad. Als een teken van de tijd. Als krassen op de ziel van het blad. Maar toch zijn ze zo sterk. En groot! De herfstbladeren zijn groter dan het groene blad! Groot geworden door de lente en de zomer! Zij hebben de afgelopen maanden genoeg warmte en licht  kunnen opnemen om nu rustig achter over te leunen en te gaan genieten van een mooie herfst. Het groene blad moet dat nog leren. Maar ook zij ontkomt er niet aan om straks te kunnen pronken met haar intens warme kleuren. Nu beseft ze dat nog niet. Ze is nog heel druk bezig met licht opvangen. En daarom baant zij zich in alle haast een weg naar door de rest van de bladeren. Richting het licht.. meer, meer, meer schreeuwt ze bijna! Alsof het licht ooit opraakt! En alsof ze eraan wilt ontkomen om net zo te worden als het in haar ogen "krakerige en oude blad!" Bang om op de grond te vallen. 

Maar er is geen ontkomen aan. Zelfs het meest groene blaadje verandert op den duur in rood, geel of goud. En hoe dichter bij die overgang, hoe meer het groene blad beseft dat het eigenlijk een cadeautje is om te veranderen. En ongemerkt verandert ze mee met de tijd. Heel langzaam aan verandert ze in het trots van de herfst!  
Het oude blad beschermt het jonge blad. En het leert het groene blad hoe het moet groeien. Alleen maar om te groeien. Om het jonge blad sterk te maken voor de overgang van het seizoen.  En als de herfst op zijn einde loopt, dan vallen de prachtige bladeren van de takken af. Zij zullen de jonge spruiten die nu nog onder de grond verstopt liggen beschermen tegen Koning Winter die in aantocht is. 

De begin van de overgang van zomer naar herfst straalt zoveel kracht en rust uit! Als een eenheid vormen alle kleuren een prachtig pallet! En zo verandert de wereld langzaam in een prachtig schilderij.... 
Die overgangen zie je ook terug in het leven.. Want ook dat kent seizoenen. En ook daar heeft elk seizoen zijn charme! Net zoals bij een zwangere vrouw. Die van een jong meisje in een paar seizoenen tijd naar het moederschap toe groeit. En die haar "jongere ik" straks alleen nog als een reflectie in water terugziet. Haar leven voor dat ze moeder werd. Maar dat is goed! En dat voelt ook goed! Want elk daaropvolgend seizoen is mooier. En heeft weer nieuwe mooier kleuren. En prachtige, nieuwe verrassingen.  Om plaats te maken voor een nieuw seizoen. Een heel mooi seizoen! 

Inmiddels ben ik zelf qua leeftijd in het begin van de herfst van mijn leven beland. Mijn bladeren zijn niet meer groen. Ze neigen naar rood en geel. Met hier en daar al zichtbare krassen op mijn ziel. Net als de nerven op de herfstbladeren. En eerlijk gezegd ben ik blij dat ik de lente en zomer achter de rug heb. Ik hoef niet meer alle kanten op te springen en groeien zoals het jonge blad in de herfst. Ik hoef mij niet meer te bewijzen aan de boom naast mij. Mijn blad is al aan het veranderen in rood en geel. Nog een heel seizoen mag ik groeien en nog feller rood en geel worden.. Mijn nerven mogen nog meer zichtbaar worden. En daar hoef ik mij niet voor te schamen of voor te verstoppen. Want juist die bladnerven en die kleuren zijn het die de herfst typeren en zo adembenemend mooi maken! Dat zijn de bladeren die de jonge spruiten beschermen tegen weer en wind. En dat zijn de bladeren die ruimte gaan maken voor het groene blad. Vooral aan het begin van de herfst. Als ze samen, het rode, gele en groene blad, zonder geluid te produceren, de mooiste muziek maken... 

Nee, de herfst is zo gek nog niet.