Al een tijdje ben ik bezig met het zoeken naar oude schilderijlijsten. Je weet wel.. van die ouderwetse met die gouden dikke randen zoals je in musea om schilderijen ziet hangen... En die lijsten moeten natuurlijk wel voldoen aan het plaatje in mijn hoofd.. Want ik heb er een bestemming voor...
De bestemming is een serie low-key portretten van mijn kinderen in de stijl van Rembrandt en JohannesVermeer. De foto's van hen wil ik in die lijsten aan de muur hangen.
Na een lange zoektocht langs antiekmarkten door het hele land (weer een excuus om er-op-uit te gaan 
), heb ik deze lijsten dan eindelijk gevonden. De ene lijst was iets meer gehavend dan de andere. Maar ja, wat wil je met zulke oude lijsten... Dus na het verzamelen ben ik begonnen om de lijsten op te knappen. Met een goed resultaat, al zeg ik het zelf...
), heb ik deze lijsten dan eindelijk gevonden. De ene lijst was iets meer gehavend dan de andere. Maar ja, wat wil je met zulke oude lijsten... Dus na het verzamelen ben ik begonnen om de lijsten op te knappen. Met een goed resultaat, al zeg ik het zelf...
Maar goed, de lijsten waren klaar.. Alleen had ik de foto's nog niet! Tenminste, niet fysiek.. In mijn hoofd was het plaatje al klaar. In de praktijk heb ik kopietjes gemaakt uit de boeken van de "Oude Meesters"; Schilderijen die mij qua gevoel en licht het meest aanspraken en voldeden aan het plaatje in mijn hoofd. Deze heb ik op mijn prikbord gehangen.
Dit is iets wat ik vaker doe als ik een idee heb. Want zo zie ik het idee elke dag en langzaam komt dan het idee tot leven..
De kleding die ik nodig had voor deze serie foto's kreeg vorm in mijn hoofd. En ook de type schaduwen en gebruik van het licht. Daarna was het wachten op het juiste moment....
In het kader van "beter 1x goed dan 2x half bakken" wacht ik namelijk liever wat langer met het maken van de foto. Anders zit ik straks met een uitvoering aan de muur waar ik achteraf helemaal niet blij mee ben. Omdat ik dan weer van alles zie wat anders/beter had gekund.. Helemaal omdat het mijn eigen kids zijn en zij verdienen het allerbeste! Ook qua printpapier want de foto's worden uiteraard afgedrukt op Luxe Hahnemühle Fine-Art papier. Wat dat betreft kan ik trouwens Gallery Color van harte aanbevelen!
Een paar weken geleden kwam het eerste idee tot leven met de foto van mijn jongste dochter Gwynn als "Het meisje zonder de parel". Uren heb ik het meisje met de parel van Vermeer bestudeerd. Mij over zijn werk en leven ingelezen en dit prachtige schilderij in het echt bekeken in het Mauritshuis! Een museum wat echt de moeite waard is om te bezoeken!
De foto van mijn zoon Jenoah volgde als snel daarna, geïnspireerd op een zelfportret van Rembrandt. Vooral het kijken naar het licht- en kleurgebruik van deze meester heeft ervoor gezorgd dat mijn notitieboekje vol met aantekeningen staat. Wat een genie is Rembrandt!
En gisteren was het tijd voor het portret van mijn oudste dochter Robin.
Voor deze foto wilde ik perse het met de "lange" kant voor.. En in deze pose. Want dit licht is wat mij zo intrigeert. De keuze om juist de kant van het gezicht die het dichtst bij de camera is, vol in het licht te zetten. Meestal is het namelijk andersom.
Nu was het wel een klus om die enorme bos haar van Robin te temmen.. Want die bos met krullen is zo dik, daar past geen normaal elastiekje omheen! En de haarspeldjes knappen al spontaan als je alleen al naar het haar kijkt!
Na veel proberen zat het uiteindelijk zoals ik wilde en toen moest snel de foto gemaakt worden voor dat de haarspeldjes weer spontaan los zouden schieten. Maar het is wonder boven wonder gelukt. Het maken van mooie kapsels zit namelijk niet in mijn vingers! Daar ben ik veel te ongeduldig en te lomp voor.. Maar ik ben blij met het resultaat!
Nu hoef ik alleen haar portret te laten afdrukken en dan kan zij ook aan de wand naast de foto's van haar broer en zusje.. Lekker pronken in zo'n heerlijke, kitscherige antieke schilderijlijst! Want dat maakt het plaatje helemaal af..
Zo, en nu op naar mijn volgende project.. :)
Een reactie posten