Nu de donkere dagen aankomen en het vaker regent, betrap ik mijzelf erop dat ik meer achter mijn laptop zit dan anders. Ik moet er zo aan wennen dat de zomer nu écht afgelopen is.. Het zonnetje schijnt af en toe nog wel maar als ik dan enthousiast de tuindeuren opendoe of mijn dak van mijn auto, en de kille wind ineens in mijn gezicht voel waaien, dan besef ik mij heel snel dat ik weer te enthousiast bezig was. Mijn hoofd is blijkbaar nog ergens in juli blijven steken! De tuindeuren en mijn autodak doe ik dan maar weer snel dicht..
In de zomer had ik zoveel wilde plannen voor de aankomende herfst. En ook zoveel energie! Maar nu de dagen steeds korter worden en de wekker gaat als het -voor mijn gevoel- nog midden in de nacht is, merk ik dat de energie en ook de ideeën een beetje op de achtergrond raken. Nou, niet de ideeën maar wel de uitvoering van mijn wilde plannen.
Maar goed, dat herken ik wel. Dit heb ik mijn hele leven al en ik weet dat ik een "soort van winterdip" heb. En dat verdwijnt ook vanzelf wel weer.. Ik moet vooral wat meer taarten dan gaan bakken of nieuwe recepten gaan uitproberen 
Wat er anno 2018 verandert is, in tegenstelling tot vroeger, is mijn computer. Vroeger was mijn bereik van de hele wereld te vinden in de bibliotheek! Nu hoef ik mijn computer maar op te starten en via internet ligt de hele wereld aan mijn voeten. Dat heeft heel veel voordelen... Er is zoveel informatie te vinden waardoor deze wereld en onze kinderen steeds wijzer worden.. Jemig, ik voel mij soms echt een domme gans als ik de wijze woorden van kinderen hoor! Toen ik jong was, was ik hoofdzakelijk bezig met mijn rolschaatsen en crossfiets. Maatschappijleer bestond voor mij uit boodschappen en klusjes doen voor de bejaarden buren! Nu zie ik mijn jongste dochter een heel essay schrijven over de plastic soep!! Wat overigens ook heel belangrijk is. En ik ben oprecht blij dat de kinderen heel erg betrokken zijn bij het goed zorgen voor onze wereld! Want zij zijn uiteindelijk toch onze toekomst!
Het mooie voordeel van internet heeft ook een nadeel! En dat nadeel is dat je alles kunt vinden en zien! Het gras is altijd groener aan de overkant! Ik kan er verdrietig van worden als ik zie hoe, vooral de meiden, op hele jonge leeftijd al bezig zijn met hun uiterlijk, hoe ze overkomen op Instagram, en het krijgen van likes op hun nieuwe vlogs of selfies! En ook ik doe daar soms aan mee! Niet met het posten van selfies.. Daar zit niemand op te wachten.
Maar ik betrap mijzelf erop dat ik op een sombere en regenachtige dag, mijn eigen gemaakte foto's ga vergelijken met die van een ander! Ondanks dat ik wel degelijk weet dat ik dit niet moet doen!
Als ik al die mooie foto's en ideeën voorbij zie komen, dan voel ik mijzelf soms ook zo'n loser! Dan kijk ik naar mijn eigen foto's en vind het gewoon 3x niks! Weer diezelfde portretten, weer datzelfde licht, weer diezelfde compositie... En voor ik er erg in heb, ga ik meer en meer kijken op het internet en social media naar het werk van een ander....
In gedachten zie ik mijzelf rondjes rennen door de de bossen, lachend en huppelend, met de camera in mijn hand, op jacht naar het licht coole foto's maken van prachtige modellen in supermooie vintage jurken. Tot ik ineens het piepje van de wasmachine hoor en mij besef dat er andere taken wachten! De dagdroom spat net als een verse zeepbel uit de wasmachine uit elkaar... 
Gelukkig ben ik staat om mijzelf een flinke trap onder mijn kont te geven en tegen mijzelf te zeggen dat ik hier direct mee moet kappen! Ik ben ik.. En ik kijk naar de wereld zoals ik wil! Wat een ander ook vindt, doet of zegt! En vergelijken is nooit een optie! Want ik weet heel goed dat dit mijn creativiteit direct naar beneden haalt!
Als ik dat zaadje van "je bent niks en je kunt niks" aandacht geef, dan verandert het straks in een grote struik met onkruid dat ik niet meer uit mijn gedachten krijg.. En daar word ik een heel onplezierig mens van. Niet alleen voor mijzelf maar ook voor mijn omgeving! En dat weiger ik! Want ik vind dat mijn omgeving (mijn gezin dus) nooit de dupe zijn van mijn negatieve gemoedstoestand die ik zelf heb uitgelokt! Dat is echt voor mij een No-Go!
En dat is meteen de reden dat jullie soms wat minder van mij op Social Media zien als anders... Dan moet ik mijzelf even afsluiten van alles wat internet heet! Want anders ga ik het zaadje van twijfel aan mijzelf voeden.. En dat is het laatste wat ik wil! Want op deze manier help ik hetgeen wat mij maakt tot wie ik ben, gigantisch om zeep. Mijn creativiteit!
Als ik weer een tijdje "Social Medialoos" ben, ga ik mij creatief te buiten aan het bakken van taarten met behulp van mijn nieuwe keukenmachine! 
Of ik duik in mijn verzameling kunstboeken, ga musea bezoeken (daar is het tenminste droog binnen) of gewoon ouderwetse spelletjes doen met mijn kids. Niet dat ik dat normaal niet doe, maar als ik voel dat het "vergelijkingsmonster" mij in zijn macht krijgt, dan doe ik het meer dan normaal. En dan na een tijdje kom ik weer onder mijn rots vandaan. Opgeladen met nieuwe ideeën en nieuwe energie!
Of ik duik in mijn verzameling kunstboeken, ga musea bezoeken (daar is het tenminste droog binnen) of gewoon ouderwetse spelletjes doen met mijn kids. Niet dat ik dat normaal niet doe, maar als ik voel dat het "vergelijkingsmonster" mij in zijn macht krijgt, dan doe ik het meer dan normaal. En dan na een tijdje kom ik weer onder mijn rots vandaan. Opgeladen met nieuwe ideeën en nieuwe energie!
Wat ik hier eigenlijk mee wil zeggen is dat ik weet dat ik hier niet de enige in ben! Heel veel creatievelingen en vooral fotografen hebben hier last van! En het zou zo jammer zijn als je het "vergelijkingsmonster" teveel aandacht gaat geven door het kijken naar wat een ander doet!
Jij bent jij! Jij bent uniek in wat je doet! Hoe mooi is dat om te weten! Dus voel je dat je heel langzaam naar beneden wordt getrokken door dat je jezelf teveel vergelijkt met een ander? Geef jezelf dan even wat ruimte en wordt een paar dagen "Social Medialoos". De wereld draait toch wel door.. En je zal zien dat je vanzelf nieuwe ideeën en inspiratie opdoet.. Tegen mijn cursisten zeg ik altijd: "Je gaat het licht past zien als je er afstand van neemt". En dat is eigenlijk met alles zo...
En als je dan nog niet overtuigd bent van je eigen kunnen, dan geef ik je graag als laatste de volgende quote mee om over na te denken:
Een reactie posten