Winter portrait session with the Fujinon 50-140mm - review of the fuji x system with natural light

Eigenlijk heb ik niets met zoomlenzen. Ik ben meer van de vaste brandpunten. Daar word ik creatiever van. En ik zoom ook graag met mijn voeten omdat dit mij meer controle geeft over de compositie van de foto's die ik maak. Maar de laatste tijd merkte ik dat ik toch wat miste als ik op pad ging met mijn Fuji XT1. Namelijk een bepaalde vrijheid.

Als ik met een Canon 70-200L rondloop, gaan mensen vanzelf wel aan de kant omdat "de fotograaf" er aankomt. Fotografeer ik met de Fuji, dan loopt iedereen gewoon dwars door mijn beeld heen. Dan ben ik gewoon een "mama met een camera". Vreemd eigenlijk dat mensen geïmponeerd raken door de grootte van een lens en dito camera! Nee, geef mij wat dat betreft dan maar de Fuji. Dan krijg ik ook geen geposeerde plaatjes. Maar soms kom ik dan wel nét die extra lengte tekort. Dus besloot ik om een extra zoom aan te schaffen voor de XT1. De Fujinon 16-55mm F/2.8 had ik al aangeschaft voor ons reisje naar Disneyland en daar heb ik tot op de dag van vandaag geen spijt van! Wat een lens! Omgerekend wordt dit een 24-70mm omdat de Fuji een cropsensor heeft. Wat een lens en wat scherp! Maar nu zocht ik nog een uitbreiding waarbij ik wel een mooie bokeh heb. Want dat is mijn grote zwakte... Bokeh, het liefst zoveel en zo dromerig mogelijk. Dus ik kwam op de Fujinon 50-140mm F/2.8 uit. Omgerekend de 70-200mm. 
Zo had ik het hele bereik gecoverd. 16-55 F/2.8 en 50-140mm F/2.8, naast nog een aantal vaste lichtsterke brandpunten. 

Ik had mij uiteraard al ingelezen en was al op mijn hoede dat de lens groot en zwaar zou zijn, helemaal voor zo'n kleine camera als de Fuji.  En om eerlijk te zijn, dat is ie ook. Het ziet er een beetje vreemd uit, zo'n lange lens op zo'n kleine camera maar....het valt totaal in het niet bij de Canon 5D3 en een 70-200L! De lengte en het gewicht is minstens de helft. En gelukkig is deze lens gewoon zwart! Niet zo'n lelijke witte lens als sommige L lenzen van Canon. Laten we dat maar een compensatiekleur of lens noemen ;) Wat natuurlijk niets afneemt aan de kwaliteit van de L lenzen van Canon want die zijn gewoonweg super! Daar valt absoluut niets op aan te merken. Maar het Fuji systeem is gewoonweg praktischer en compacter. Alles past prima in mijn rugzak en ik kan er de hele dag, zonder rugklachten mee rondlopen.  Ideaal dus om mee op reis te nemen. En reizen is iets wat ik heel graag doe.. :)

Op een mooie winterdag was het tijd om de kersverse lens uit te testen. Het had gesneeuwd, de zon ging zakken en mijn dochter had wel zin in een dolle winterwandeling en een sneeuwballen gevecht. 

Ik moet zeggen dat ik tot de dag van vandaag absoluut geen spijt heb van deze aankoop! Wat een lens, wat een scherpte en wat een snelle focus! Een mooie bijkomstigheid is dat de lens ook nog IS (image stabalizer) heeft. Wat betekent dat ik met een langere sluitertijd nog steeds scherpe foto's uit mijn hand kan schieten zonder het gebruik van een statief. En dat is ontzettend handig omdat mijn dochter qua snelheid net "Captain America" is. De zoom werkt perfect, is smooth en het bokeh is om te smullen. Ook hoe deze lens omgaat met lensflare en haze is echt fantastisch! 

Mijn 70-200L heeft inmiddels een ander baasje gevonden en mijn Canon 5d3 gaat zich ondertussen steeds meer verwaarloosd voelen. Ik denk dat het tijd wordt dat mijn trouwe vriend gaat inzien dat wij na fantastische jaren uit elkaar zijn gegroeid en ik ondertussen een nieuwe liefde heb gevonden. Namelijk Fuji! Je zou bijna denken dat ik betaald word door Fuji om deze review te schrijven maar dat is niet het geval. Ik ben gewoon simpelweg super enthousiast over dit systeem! Ik ben verder niet ingegaan op de technische eigenschappen van de Fujinon. Daar is genoeg over te vinden op het internet. Deze review is puur mijn gebruikerservaring als fotograaf. 

In deze post zie je een aantal van de foto's van mijn dochtertje die gemaakt zijn met de Fujifilm XT1 en de Fujinon 50-140mm F/2.8.